Zakończenie ogólnopolskich obchodów 80-lecia Bitwy pod Monte Cassino, podczas których powołano nowe Bractwo Kurkowe w Dąbrowie Białostockiej i poświęcono replikę krzyża spod Monte Cassino przy głazie generała Nikodema Sulika. Burmistrz Artur Gajlewicz otrzymał medal pamiątkowy z okazji 80 rocznicy Bitwy Pod Monte Cassino. Organizatorami wydarzenia było Zjednoczenie Organizacji Historyczych i Strzeleckich Bractwo Kurkowe Rzeczypospolitej.
Bractwa Kurkowe są jednymi z najstarszych stowarzyszeń obronnych w Europie i w Polsce. Jak wspominają historycy i dziejopisarze działalność bractw kurkowych to ponad 750 lat wiernej służby Bogu i Ojczyźnie. Spełniały one przez wieki rolę obrony cywilnej i terytorialnej, a następnie, pielęgnując dawne obyczaje i tradycje militarne, stały się areną walki o polskość i niepodległość, o zachowanie tożsamości i kultury narodowej, szczególnie w okresie zaborów. Postawa braci kurkowych, ich poświęcenie i udział w walce o niepodległość, także w okresie II wojny światowej to piękna karta historii Polski.
Dzisiaj w Europie bractwa kurkowe, w ramach Europejskiej Wspólnoty Strzelców Historycznych skupiające przeszło 5 milionów strzelców, dają autentyczną możliwość zachowania tożsamości narodowej wszystkim tym, którzy chcą kultywować i rozwijać swe tradycje. Najlepszym tego przykładem jest właśnie bogactwo tradycji i uniformów różnorodnych bractw kurkowych, które zjednoczone w Europejskiej Wspólnocie Strzelców Historycznych tworzą jedność, nie tracąc swoich narodowych tradycji.
Bractwa Kurkowe w Polsce i w Europie dowodzą, że w całej Europie są istotne i znaczące środowiska społeczne i instytucje, które zachowują własne tradycje narodowe i chrześcijańskie. Bractwa Kurkowe w całej Europie pielęgnują dawne tradycje obrony własnej Ojczyzny i Miasta Rodzinnego oraz podnoszą świadomość naszej historycznej przynależności do kręgu kultury europejskiej.
Aktualna rola Bractw to, nie tylko historyczny dorobek, ale także kształtowanie tożsamości narodowej i krzewienie najpiękniejszych tradycji wśród obywateli. Dokonuje się to m.in. poprzez barwne parady i przemarsze Braci Kurkowych w historycznych strojach, przez instalacje nowych Braci i inwestytury rycerskie dla najbardziej zasłużonych spośród Braci Kurkowych, ponadto przez tradycyjne strzelania o tytuł Króla Kurkowego i inne starodawne obyczaje.
Bractwa Kurkowe są jednym z najstarszych stowarzyszeń w naszym kraju. Istnieją w Polsce ponad 750 lat. Najstarsze powstały w Krakowie, Poznaniu, na Śląsku i w Wielkopolsce. W Europie Zachodniej mają jeszcze starszą tradycję i działają nieprzerwanie od wczesnego średniowiecza. Były i są nierozerwalnie związane z dziejami miast, choć w późniejszym okresie stały się także miejscem kultywowania tradycji szlacheckich i ziemiańskich. Początkowo na barkach bractw kurkowych spoczywał obowiązek obrony swego miasta, oraz (w czasie pokoju) pełnienia służby wartowniczej na ulicach i bramach miejskich. Taką rolę spełniały m.in. Oddziały Brackie Jana Kilińskiego (brata kurkowego i króla kurkowego) w trakcie Insurekcji Kościuszkowskiej w Warszawie. Już wcześniej znanym bratem kurkowym był m.in. Jan Baryczka, jeden z fundatorów zachowanego do dziś w Muzeum Historycznym Miasta Warszawy Kura Warszawskiego Bractwa Kurkowego oraz przed II Wojną książę Zdzisław Lubomirski – członek Rady Regencyjnej.
Członkowie bractw kurkowych mieli obowiązek ćwiczenia się w sztuce wojennej, szczególnie w strzelectwie. Służyły temu organizowane raz do roku zawody o tytuł Króla Kurkowego. Ściśle przestrzegany, określony statutami i dawnymi zwyczajami ceremoniał czyni z tych zawodów niezwykle barwne i atrakcyjne widowisko. Tytuł Króla Kurkowego wiązał się z wieloma przywilejami (m.in. zwolnieniem z płacenia podatków). Do bractw początkowo mogli należeć wyłącznie pełnoprawni obywatele miast, zrzeszeni głównie w cechach rzemieślniczych i kupieckich. Z czasem bractwa utraciły znaczenie militarne, a nabrały znaczenia społecznego. Konstytucja 3. Maja z 1791 roku otworzyła stan szlachecki na mieszczaństwo. Mieszczanie zyskali prawo nabywania majątków ziemskich, którego wcześniej nie mieli. Szlachta natomiast zyskała prawo nabywania nieruchomości na terenie miast, czego wcześniej pod groźbą utraty szlachectwa nie mogła czynić. Wtedy też szlachta zaczęła zapisywać się do ksiąg miejskich (pierwszym, który zapisał się do ksiąg miejskich był Marszałek Sejmu Czteroletniego Stanisław Małachowski). W ten sposób do Bractw zaczęli należeć także przedstawiciele szlachty, magnaterii i arystokracji, bowiem przynależność do Bractw była w miastach obligatoryjna i wiązała się z obowiązkiem przygotowania obrony terytorialnej. Szlacheckie kontusze stały się powszechnym strojem brackim w XIX wieku z tego względu, że mieszczanie krakowscy od Leszka Białego otrzymali in gremio przynależność do stanu rycerskiego a później szlacheckiego i dlatego jako pierwsi bracia kurkowi mieli prawo noszenia stroju narodowego – kontusza. Przywilej ten później uzyskali także inni.
Jeszcze raz należy podkreślić, że po utracie znaczenia militarnego murów miejskich i bractw kurkowych, jako siły zbrojnej broniącej miast, Bractwa Kurkowe – pielęgnując dawne polskie obyczaje, stały się stowarzyszeniami zabiegającymi o polskość i niepodległość, o zachowanie tożsamości i kultury narodowej oraz poszanowanie religii. Szczególnie w okresie zaborów. Bractwa Kurkowe dawniej broniły małej ojczyzny wewnątrz murów, współcześnie bronią religii chrześcijańskiej i wartości patriotycznych przed tymi, którzy je lekceważą, eliminują lub poniewierają.
Dla lepszego funkcjonowania bractw kurkowych w Polsce i ich rozwoju konieczna jest instytucja, która jednoczy braci kurkowych z różnych regionów, zainteresowanych współdziałaniem w wymiarze krajowym i zagranicznym. Dlatego powstało Zjednoczenie Organizacji Historycznych i Strzeleckich „Bractwo Kurkowe Rzeczypospolitej”. Ponieważ bracia kurkowi są pasjonatami historii swe szeregi, w ramach Zjednoczenia, otwierają także na wszystkie inne stowarzyszenia historyczne, mundurowe, obronne, wojskowe, militarne, myśliwskie, łowieckie i rekonstrukcyjne, które wraz z braćmi kurkowymi gotowe są służyć Bogu i Polsce oraz pielęgnować i umacniać chrześcijańskie fundamenty Europy w ramach Zjednoczenia Organizacji Historycznych i Strzeleckich „Bractwo Kurkowego Rzeczypospolitej”
W czasach współczesnych do zaszczytnego grona polskich Braci Kurkowych zostało zaliczonych wielu szacownych członków honorowych m. in. czterech prezydentów: Ryszard Kaczorowski, Lech Wałęsa, Aleksander Kwaśniewski oraz Prezydent USA Georg W. Bush i Marszałek Maciej Płażyński. Ponadto liczni Generałowie Wojska Polskiego i Hierarchowie Kościoła m. in. kardynał Prymas Józef Glemp, kardynał Stanisław Dziwisz. biskup Stanisław Stefanek, biskup Antoni Dydycz, biskup Tadeusz Pikus, biskup Jan Kopiec i Biskup Stanisław Salaterski. Członkiem Honorowym Bractwa Kurkowego był również papież – Święty Jan Paweł II, który do roli Bractwa, jeszcze jako kardynał Karol Wojtyła, przywiązywał duże znaczenie, jako do instytucji, która w okresie PRL w trakcie Procesji św. Stanisława i Bożego Ciała stanowiła jedyny widomy wyraz ciągłości tradycji i historii Rzeczypospolitej. Dzisiaj dzieło kultywowania tych niezwykłych tradycji podejmuje Zjednoczenie Organizacji Historycznych i Strzeleckich Bractwo Kurkowe Rzeczypospolitej.
żródło: Zjednoczenie Organizacji Historycznych i Strzeleckich Bractwo Kurkowe Rzeczypospolitej
